Remco Campert - Als in een droom

Novelle

Het verhaal over een man die zich afvraagt of zijn grote liefde op werkelijkheid berust of alleen in zijn droomwereld bestaat.

Een prachtige vertelling, een soort lappendeken: alledaagse gebeurtenissen, herinneringen, droombeschrijvingen, de ene keer aards, een andere keer juist poëtisch of abstract.

[...]
'Ik bladerde mijn agenda van vorig jaar door en zag dat je daar toen al niet meer in voorkwam,’ zegt Olga.

We lopen langs de rivier in de richting van de stad.
Het idyllische kerkhof waar, nu lijkverbranding uit is, ‘iedereen’ wil liggen hebben we zojuist verlaten.

We hebben bloemen gelegd op het graf van tante Emmy.
Daarmee voldeden we aan een belofte die Olga aan haar moeder heeft gedaan.

‘Beloof me dat je Emmy zo af en toe eens bloemen brengt, als ik er niet meer ben.’

En nu is Olga’s moeder er niet meer.
Haar as is op een veldje uitgestrooid ver van haar hartsvriendin.
Voor die crematie is jaar in jaar uit betaald en dat geld gooi je niet weg.
En wat maakt het uit: je ziet elkaar toch nooit meer.
Je moet jezelf niets wijsmaken.
Alleen zo af en toe een bloemetje, dat was toch wel belangrijk.

Ik ben meegegaan naar het kerkhof en bewijs een dienst aan een verleden dat niet het mijne is.
Ik heb tante Emmy wel ontmoet, maar die kwam uit een andere wereld.
Het kan ook zijn dat ik haar gedroomd heb.

Ik loop naast Olga, half aanwezig, half niet aanwezig.
Waar ik ben als ik niet aanwezig ben is moeilijk vast te stellen.

Mijn aanwezige helft vergezelt Olga omdat ze het vroeg en ik het gevoel heb dat ze er behoefte aan heeft dat ik iets met haar deel.
Waarom zou je anders met elkaar leven?

We lopen zelfs even hand in hand, iets dat we lang niet hebben gedaan.
Misschien wel nooit.
Hoewel we al een paar jaar met elkaar zijn, heugt de tijd me niet.

Dan laat ze mijn hand los en zegt die zin...'

[...]