Lianne Sanders - Dan ga ik nu maar eens lekker van mezelf zitten houden

Een zoektocht naar zelfacceptatie en verbinding

Diversen / Liefde & Relaties

Als ze haar vriend betrapt met een ander, voelt Lianne zich verloren en verlaten.

Een leven alleen, hoe doe je dat?
Al jaren knoopt ze relaties aan elkaar omdat ze zich bij een man veilig voelt.

Maar nu viert paniek hoogtij.
Nadat ze nachtenlang niet slaapt en haar gedachten haar knettergek maken, besluit ze dat het tijd is voor hulp.

Op de bank van haar therapeut ontdekt ze dat ze licht moet schijnen op onverwerkte gebeurtenissen uit haar verleden.
Wanneer ze de diepte induikt, leert ze wat jezelf accepteren daadwerkelijk betekent...

'Dan ga ik nu maar eens lekker van mezelf zitten houden' is een verhaal over het aankijken van eenzaamheid, de moed vinden om weer iets van je dag te maken terwijl je het liefst zou willen gillen, ongegeneerd zoenen op straat en het loslaten van een grote liefde.

• 'Lianne Sanders heeft haar hart in de pen zitten. Eerlijk en liefdevol schrijft ze over zichzelf als middelpunt van haar wereld. Soms stralend, soms grauw. Want het leven lijkt mooi, en dat is het ook. Maar soms is het kut.' - Lykele Muus, acteur / auteur
  
  
• 'Lianne beschrijft onze diepste gevoelens en twijfels die gewoonlijk tussen de regels verborgen blijven, die enkel in ons hart leven maar er zo naar verlangen voor één keer gezien en benoemd te worden.' - Sarah Domogala, Happinez
  
  
• 'Van de helende yogamat tot eindeloos praten met een therapeut, van onhandig geflirt in de kroeg tot chronisch liefdesverdriet: Lianne Sanders beschrijft het moderne leven in al zijn facetten. Direct, scherp, grappig en ontzettend eerlijk.' -  Thomas Heerma van Voss, auteur
  

Reacties van lezers:

• ‚Een prachtig, puur boek. Ik heb het boek bijna uit maar wil 't nog niet uit hebben. Het leest zo fijn. Heel herkenbaar en mooi, puur geschreven. Ik ga het zeker vaker lezen en raad het iedereen aan. Ik kan niet wachten op het volgende boek van Lianne Sanders.‘
  
  
• ‘In een ruk uitgelezen. Bij het lezen van het dankwoord heb ik tranen in mijn ogen. Ik baal ervan dat het boek uit is, en ik hoop op een vervolg. Lange tijd geleden dat ik zo 'verdween' in een boek. Het leest makkelijk en geeft je een instant gevoel van veiligheid en ontspanning. Dat waar Lianne Marije zelf zo naar op zoek is geweest, geeft ze met dit boek aan anderen.‘
  
  
• ‚Lees, geef en deel dit boek. Ik heb er eigenlijk niet echt woorden voor. Haar taal is bijna kinderlijk, met af en toe een zin die zo poëtisch en tegelijkertijd bij vlagen zo snoeihard is dat ‘ie recht in mijn ziel snijdt. Tegelijkertijd spreekt er zo’n wijsheid en rauwheid en moed en zelfs rust uit, dat ze haar jaren ver voorbij lijkt. Ik las met diepe bewondering hoe ze innerlijke demonen bevecht en uiteindelijk zelfs liefheeft, waar de meesten er liever hun leven lang voor zouden wegrennen.
  Ik hoop zo dat er nog een boek over haar moeder komt. En een dichtbundel alsjeblieft. Ik weet zeker dat ik die dan allebei weer in een keer uit zal lezen.‘