Mathijs Deen - De grenzeloze rivier

Verhalen uit het rijk van de Rijn

Verhalen

 

'Je kunt volhouden dat dat de eerste voortekenen waren: de wolken op de horizon die als bliksemende herauten de komst van iets groters aankondigden.
Maar waarschijnlijker is het dat op een dag een diep en langgerekt gekreun opsteeg uit de ondergrond.
Dat de aarde trilde, de bomen van het bos ruisten en zwiepten en dat de vloedlijn zich opeens terugtrok van het land. Vogels streken neer op de moddervlakte, waar verraste vissen met flappende staarten in de modder lagen te happen.
Het was maar een kort feestmaal, want op de horizon keerde de zee terug, verhief zich boven de snel oplopende bodem en stortte zich op het land.
Ze veegde bomen omver, duwde het water in de rivieren terug, kwakte scholen vis neer op de bosgrond, vloeide uit en trok zich pas dagen later weer terug.
De vloedgolf had een ravage aangericht.
Het bos had jaren nodig om te herstellen.
Maar dat was geen probleem, want jaren waren er in overvloed…'
 

 

In 'De grenzeloze rivier' neemt Mathijs Deen, net als in zijn veelgeprezen boeken 'De Wadden' en 'Over oude wegen', de lezer mee in zijn unieke wereld: het schemergebied tussen feit en fictie, wetenschap en verbeelding.

‘Stel dat de rivier een personage is, dan heeft hij ook een geboorte en een dood.
Vertel me hoe hij is ontstaan.’
Die vraag stelt Mathijs Deen op een zonnige septemberdag aan zijn tafelgenoot, een geoloog.

Het antwoord dat volgt is het begin van een reis die de lezer meevoert van een tijd ver voordat we spraken van een Europees continent naar de dagen van nu, waarin schippers de rivier de Rijn nog altijd als een levend wezen zien, een persoon.

Via de machtige nijlpaarden die miljoenen jaren geleden aan de oevers graasden naar de vermoeide zalm die zijn habitat langzaam veranderen zag, van het oermeisje van Steinheim tot de Romeinse generaal Corbulo, de jonge Goethe en de Noordzeevisser Kommer Tanis: Deen vertelt hun verhalen, waarin de Rijn altijd aanwezig is, soms als hoofdpersonage, soms als figurant.
Hij laat zien hoe de rivier sinds het begin der tijden verbindt en verdeelt, schrik aanjaagt, troost, draagt en verzwelgt.

 

Mathijs Deen (1962) is schrijver en radiomaker.
Van zijn hand verschenen eerder onder meer 'Brutus heeft honger' (nominatie ako Literatuurprijs), 'De Wadden', 'Over oude wegen' en de roman 'Het lichtschip' (nominatie Libris Literatuur Prijs).
Zijn werk wordt in meerdere landen vertaald.

 

 Over eerder werk:

  • ‘Deen beschikt over een indrukwekkende historische kennis die hem in staat stelt moeiteloos door de eeuwen te reizen.’ - NRC handelsblad
  •  ‘Een buitengewoon inlevingsvermogen, een doortimmerde stijl, consciëntieuze research en een flair voor pregnante details. Elk verhaal is een schets van een leven, van een samenleving, van een tijdgeest.’ - de Morgen
  •  ‘Net als Geert Mak weet hij geschiedenis tot leven te wekken, dankzij zijn meeslepende stijl en zijn poëtische verbeeldingskracht.’ - de Volkskrant
  • Mathijs Deen is een superieure stilist - Het Parool ****