Willy van der Heide - De smokkelvaart van de 'Maia'

De merkwaardige belevenissen van een ex-oorlogsschip
Waargebeurd

Voorwoord

Dit (waar gebeurde) verhaal heeft zich afgespeeld in de zomer van 1951. Sindsdien zijn de omstandigheden en de prijzen zo volkomen veranderd dat men, hier en daar, de indruk kan krijgen, iets te lezen uit de vorige eeuw.

Dit geeft het relaas een merkwaardige sfeer van ‘echtheid’, waaraan ik zo weinig mogelijk heb willen wijzigen.

De foto’s zijn echter achteraf genomen aan boord van de mijnenveger ‘Volkerak’, omdat mijn album met oorspronkelijke opnamen op mysterieuze wijze van boord verdween.

           Willy van der Heide 

Je hebt echt met wet geld nodig om nog leuke, romantische en echt avontuurlijke dingen te beleven... gebeurlijkheden waarbij iedereen zich volkomen inzet.

Is het niet iets om van te dromen om voor heel weinig geld een ex-oorlogsschip te kopen, ongezien, op gok en risico, en dat met wat mannelijke en vrouwelijke assistentie naar Nederland te halen?

Dit is nou precies wat de schrijver van de beroemde BOB EVERS-serie, Willy van der Heide, zelf heeft gepresteerd en dit boek bevat het feitelijke relaas van de aankoop en de reis van de gewezen kruiserbarkas Maia.

Mensen aan wie Van der Heide later zijn wedervaren vertelde, kregen bijna tranen in de ogen van spijt dat ze er niet bij geweest waren en sommigen zeiden spontaan:

"We hadden er duizend piek voor over gehad als we die tocht hadden kunnen meemaken, compleet met alle troep en trammelant."

Van der Heide moest dat verhaal zó dikwijls opnieuw vertellen, dat hij zich op een bepaald moment afvroeg, waarom hij het in vredesnaam niet op papier zette.

Dat is dan nu gebeurd en het is tevens een voorlopig antwoord op de vraag, die in duizenden brieven van lezers van de BOB EVERS-serie wordt gesteld: "Beste mijnheer Van der Heide... die dingen waarover u schrijft, hebt u die allemaal zelf meegemaakt?"

Goed - in dit boek komen geen machinepistolen voor - geen FBI en geen drukkerijen van valse dollars, maar wij, als uitgevers, houden staande dat het een verhaal is waar iedereen, man of vrouw, vader of zoon, een plezierige avond aan beleeft.

Een oud gezegde luidt: "De kunst om een boek te schrijven is simpelweg de kunst om een verhaal te vertellen."
En daar zijn géén trossen, vieze woorden of abnormale problemen voor nodig...

Zoals Van der Heide met dit eenvoudige, grappige en vooral boeiende verhaal afdoende bewijst.