Bertus Aafjes - Het rozewonder

Verhalen

Tempora mutantur et nos in illis - De tijden veranderen en wij met hen.
Ik zou waarachtig niet weten wie daarbij sneller veranderen - de tijden of wijzelf.

Dat bemerkt men eerst met recht bij het bijeenbrengen van oude indrukken die men sinds de laatste wereldoorlog met de pen vastlegde.

Het wonderlijke is dat men als croniqueur op zoek was naar het eeuwige, het onveranderlijke in de gebeurtenissen.

Soms meende men het even te vinden als in de glimlachende legende van 'het rozewonder'.
Maar voor het overige - wat men een ogenblik van eeuwigheid waande, bleek slechts een voorbijgaand moment in de grote verandering.

Een croniqueur vereeuwigt hoogstens het moment.
Daarom heb ik ieder hoofdstuk zo zorgvuldig mogelijk gedateerd.
Dan kan de lezer zien hoe snel de aarde zich beweegt.

Hoe kort is het nog maar geleden dat Galilei veroordeeld werd omdat hij beweerde dat de aarde zich rond de zon beweegt.
Hij moest zijn uitlating herroepen, wilde hij niet levend door de grootinquisiteur verbrand worden.

Maar onhoorbaar voor zijn kwelgeest zou hij gemompeld hebben: ‘E pur si muove.’ - ‘En toch beweegt zij.’ - En hoe! 

              Swolgen, 18 mei 1979 • Bertus Aafjes