Tessa de Loo - Rose, met bizarre stukjes geel ertussen

Kort verhaal

Fragment: 

[...]
'Zonder dat ik het wilde concentreerde alle wreedheid ooit jegens dier of mens bedreven zich in meneer De Gaai, die minzaam glimlachend zijn boterhammetje at.

Hij was de man met de injectienaald, die de ratten doodde, de man die de steen naar Parels kop gooide, de man die mijn vader zijn onderzoeksresultaten uit de handen griste om er een goede indruk mee te maken bij de directie.

‘Ik heb gehoord dat u ook veel van dieren houdt,’ zei ik.

‘Hoe bedoel je?’ vroeg hij, rustig doorkauwend.

‘Nou,’ ik verplaatste mijn lichaamsgewicht naar mijn andere been en zei effen, ‘omdat u graag met andermans veren pronkt.’

De kaken van meneer De Gaai verstarden halverwege een kauwbeweging.
Zijn blik schoot van mij naar mijn vader, die me overrompeld en verbaasd aanstaarde alsof hij mij voor het eerst in zijn leven zag.
Mijn moeder stond bruusk op en zette de koffiekopjes rammelend op het zilveren dienblad.

k schraapte mijn keel.
‘Ik eh,’ zei ik hees, terwijl ik mijn ogen neerwaarts gericht hield op de handen van mevrouw De Gaai, waarvan de vingers zich kromden in haar schoot alsof ze een kuikentje fijnknepen, ‘ik ga maar weer eens.’

Ik draaide me om, opende blindelings de deur en rende naar buiten...
[...]

Het verhaal 'Rose, met bizarre stukjes geel ertussen' verscheen eerder in 'De meisjes van de suikerwerkfabriek'.